ย้อนกลับไปเมื่อ 4 ปีที่แล้วในตอนที่ผมยังเรียนความคิดความรู้สึกในตอนนั้นมันแตกต่างกันมากเลยจริงๆ ตอนนั้นผมรู้สึกว่าความชอบเป็นปัจจัยหลักของตัวเรา ความชอบต้องมาเป็นอันดับหนึ่ง ถ้ารู้สึกทำในสิ่งที่ไม่ชอบมันก็จะไม่มีความสุขในสิ่งที่ทำ ผมเชื่อว่าทุกคนต้องมีสิ่งที่ตัวเองชอบแล้วจะยึดติดกับสิ่งนั้นโดยที่ไม่เปิดใจรับสิ่งอื่นเข้ามา บางทีสิ่งที่เข้ามาถึงแม้ตัวเราเองอาจจะไม่ชอบแต่บางทีมันอาจจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตของเราก็ได้

เพื่อนๆที่อ่านบทความนี้คงได้เห็นหัวข้อของบทความนี้กันแล้วว่าผมจะพูดถึงอะไร นั้นแหละครับผมจะพูดถึง ความชอบ ตอนนี้เราโตขึ้นมาอีกระดับนึงมันไม่ได้แค่ว่าตื่นขึ้นมาแล้วใช้ชีวิตไปวันๆอีกต่อไป แต่เรามีสิ่งที่ต้องรับผิดชอบในชีวิตเยอะแยะมากมาย

เวลาของการทำงาน ผมถือว่าเป็นคนแรกๆในกลุ่มเพื่อนที่ได้ทำงานก่อน ก่อนที่เพื่อนจะได้งาน เราได้เห็นอะไรหลายๆอย่างของคนใกล้ตัว เป้าหมายของทุกคนเปลี่ยนไปจากเดิม ความคิดความรู้สึกที่เคยมีก็เปลี่ยน นั้นหมายความว่า ทุกคนโตขึ้นสิ่งที่ชอบอาจจะไม่ใช่ หรือชอบแต่ไม่สามารถไปถึงความชอบนั้นได้ ก็ควรมองหาสิ่งที่อื่นที่เหมาะกับตัวเรา ทุกคนบนโลกนี้ไม่มีใครที่คิดแล้วจะประสบความสำเร็จทุกคนหรอกนะ

คนที่รู้จักผมอาจจะมองว่าชีวิตผมแฮปปี้ในทุกๆเรื่อง แต่จริงๆแล้วผมไม่ได้แฮปปี้ไปทุกๆเรื่อง ตัวเราอยากจะพัฒนาให้มันดีขึ้นกว่าเดิม แต่เราไม่มีกำลังพอที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งเหล่านี้ เราก็คงทำได้แค่ปรับตัวเข้ากับมัน เราเชื่อว่าทุกงานไม่ว่าจะเป็นงานที่ตัวเองชอบหรืออะไรก็ตามแต่ล้วนมีสิ่งที่ไม่ชอบด้วยกันทั้งหมด ไม่มีที่ไหนเป็นที่ที่ดีที่สุดสำหรับเรา ทุกอย่างขึ้นอยู่ที่เราว่าจะพาอนาคตของเราไปได้ไกลแค่ไหน ถ้าก้าวผ่านจุดนี้ไปได้ เราเชื่อว่าจะประสบความสำเร็จแน่นอนไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม

บทความนี้อาจจะขัดกับความคิดของใครหลายๆคน ผมไม่ได้บังคับให้เชื่อในสิ่งที่ผมเขียน แต่อยากจะบอกว่าอย่าตัดโอกาสของตัวเองเพียงแค่ว่าไม่ชอบ

อย่าปิดกั้นโอกาสของตัวเองเพียงแค่ว่าไม่ชอบ บางทีสิ่งที่ตัวเองชอบ ถ้าได้มาทำแล้วคุณอาจจะไม่ชอบสิ่งนั้นก็ได้