เริ่มต้นที่จังหวัดลำปาง ผมจอดรถเปิด Google Map เช็คเส้นทางไป แม่กำปอง ว่าเส้นไหนใกล้ที่สุดและไม่อ้อม จากประสบการณ์การเที่ยวมาเยอะ ได้นั่งวิเคราะห์อย่างถี่ถ้วนแล้ว จริงๆ 555 ขำก่อน ว่าทางนี้เนี้ยชัวร์ใกล้สุด และไม่อ้อม เพราะถ้าไปอีกเส้นจะวิ่งเข้าตัวเมืองเชียงใหม่ก่อน ผมตัดสินใจเลือกอีกเส้นวิ่งผ่านจังหวัดลำปาง และผ่านอุทยานแห่งชาติแจ๊ซ้อน ถนนหมายเลข 1157 และถนนหมายเลข 4025 ระหว่างทางผมสังเกตุรถที่สวนทางมา ทำไมรู้สึกมันน้อยจังว่ะ เนี้ย ช่วงนี้คนยังไม่กล้าออกเที่ยวอีกหรอ คิดไปคิดว่าคงเป็นเพราะโควิดแหละ อีกทั้งยังอีกเดือนนึงนะ กว่าจะสิ้นปี

ผมขับไปเรื่อยๆ จนถึงอุทยานแห่งชาติแจ๊ซ้อน เจอเจ้าหน้าที่อุทยาน เลยถามเค้าว่า พี่ๆ ทางนี้ไปแม่กำปองได้มั้ย เค้าบอกว่าไปได้นะ แต่คนไม่ค่อยใช้เส้นนี้กัน แล้วทางค่อนข้างแคบ ผมคิดในใจทันที “อ่าวนี้เรามาเส้นที่คนเค้าไม่ใช้กันหรอ” ผมตอบขอบคุณเจ้าหน้าที่ แล้วหยิบมือถือขึ้นมาเช็คเส้นทางว่าถ้าย้อนกลับไปเส้นเดิมแล้วไปอีกเส้นต้องย้อนกลับไปไกลไหม สรุปคือย้อนกลับไปหลายกิโลเลย ถ้าจะกลับไปทางเดินคงไม่คุ้ม เสียเวลาด้วย เลยตัดสินใจไปเส้นนี้แหละ ไหนๆ เจ้าหน้าที่ก็บอกว่าไปได้ ขับไปเรื่องๆ จากทางที่กว้างๆ ก็เริ่มแคบลงเรื่อยๆ รถแทบจะสวนทางกันไม่ได้ อีกทั้งยังเป็นโค้งหักศอกสูง ตอนนั้นความคิดในหัวคือ ยังไงก็ต้องไปทางนี้จะถอยหลังกลับไม่ได้ เพื่อนๆ เชื่อไหมเส้นนี้ที่ผมวิ่งรถมา มีรถสวนมาแค่ 1 คัน จริงๆ ผมใช้เวลาขับอยู่เส้นนี้อยู่ประมาณราวๆ เกือบ 1 ชั่วโมง ยิ่งขับไปยิ่งมืดยิ่งแคบ ด้วยความที่บนภูเขาเป็นพื้นที่ป่าปกคลุม บวกกับเส้นทางแคบและไม่มีใครเลย สัญญาณโทรศัพท์มือถือก็มาๆหายๆ เป็นช่วงๆ ผมหันไปดู Google Map ตลอดเวลาระหว่างขับว่าอีกกี่กิโลจะถึง แต่ก็ใจชื้นเมื่อขับไปยิ่งใกล้ เจอกับเจ้าหน้าที่อุทยาทระหว่างทางประมาณ 3 คน เลยถามพี่แกว่า “อีกไกลมั้ยพี่” เค้าตอบกลับมาว่า อีกไม่ไกลแล้วน้อง ประมาณ 5 กิโล ก็ถึงแล้ว ผมก็ขับมาเรื่อยๆ จนหลุดจากจังหวัดลำปาง เข้าสู่จังหวัดเชียงใหม่ บอกได้เลยว่าโล่งมาก ถ้าใครถามว่าไปแม่กำปองไปเส้นไหน คงบอกเลยว่าไปเส้นที่มันไกลๆ ดีกว่า 5555

ก่อนจะเข้าหมู่บ้านแม่กำปอง ก็จะถึงจุดแรกที่ต้องเช็คอินก็คือ กิ่วฝิ่น ที่นี้เป็นจุดชมวิว เดินขึ้นไป 200 เมตร ก็จะเห็น ป่าภูเขา ในมุมสูง เช็คอินกิ่วฝิ่นเสร็จแล้วก็ไปต่อ เข้าหมู่บ้านแม่กำปอง ตอนนั้นอย่างแรกเลยคือหิวข้าวมาก เลยหาอาหารที่เป็นซิกเนเจอร์ของแม่กำปองไปเจอกับร้านนึง มีไส้อั้ว มีน้ำพริกอ๋อง แล้วก็ต้มแซ่บ ไก่ทอด

หลังจากที่ได้ลองลิ่มรสชาติของอาหารเหนือแท้ๆแล้ว รสชาติใช้ได้เลย จริงๆ ที่ยะลา ร้านอาหารเหนือก็มี แต่รสชาติคนละแบบ อย่างน้ำพริก ไส้อั๋ว ไรงี้รสชาติไม่จัดจ้าน ไม่นิ่มนวลเหมือนที่นี้

อิ่มแล้วก็ต้องเที่ยวต่อ ลักษณะของหมู่บ้านแม่กำปองจะเป็นหมู่บ้านที่ล้อมรอบด้วยร้านค้า ร้านอาหาร ประเภทพวกสตีทฟู๊ด เรียงกันไปแถวๆ ผสมผสานกับ โฮมสเตย์ ซึ่งจุดนี้เป็นจุดใจกลางของหมู่บ้าน ที่นักท่องทเี่ยวนิยามมากัน แล้วต้องถ่ายรูปจุดนี้

ส่วนใหญ่แม่กำปองจะเป็นร้านอาหาร แล้วก็ร้านกาแฟ นั่งสนทนา ชมวิวกัน มีอยู่ร้านนึงเป็นจุดไฮไลต์ของแม่กำปอง ชื่อร้านว่า ระเบียงวิวคาเฟ่ เป็นค่าเฟ่วิวสวยขึ้นไปชั้นบนสุดจะเห็นหมู่บ้านแม่กำปองทั้งหมดเลย จากข้างบน ถ้าได้นั่งจิบกาแฟไปในช่วงเช้านี้ ฟินสุดๆเลย

โดยรวมของแม่กำปอง ถือว่าโอเคเลย ยังมีอีกหลายที่ในหมู่บ้านนี้ที่ยังไม่ได้ไป อย่างน้ำตกแม่กำปอง อย่างร้าน cafe สวยๆ จุดถ่ายรูปสวยๆ ไว้รอบหน้าค่อยกลับมาเช็คอินอีกรอบ วันนี้ผมต้องเดินทางอีกไกลเพราะจองที่พักไว้ที่ม่อนแจ่ม บัยบายไว้เจอกันใหม่แม่กำปอง