แวะกินก๋วยเตี๋ยวห้อยขา ที่บ้านจ่าโบ่ x สะพานซูตองเป้ x ถนนคนเดินปาย

การมาบ้านจ่าโบ่ครั้งนี้ไม่ใช่เป้าหมายหลักที่จะมาพักที่นี้ เป็นทางผ่านไปสู่บ้านรักไทยเท่านั้น ชุมชนบ้าน่าโบ่อยู่ไม่ไกลจากตัวอำเภอปาย ใช้เวลาเดินทางจากปายประมาณ 1 ชั่วโมงกว่าๆ ผมเดินทางออกจาก อ.ปาย ในช่วงเช้า 07.00 น. มายังบ้านจ่าโบ่เป็นสถานที่ เพราะมีเป้าหมายสำคัญคือการกินก๋วยเตี๋ยวห้อยขา ซิกเนเจอร์ของที่นี้

ขับเข้ามาจากถนนเส้นหลักก็จะเป็นทางเลี้ยวขวาเข้าหมู่บ้าน ขับมาไม่นานเจอป้าย ยินดีต้อนรับ ทางขวามือก็จะเป็นร้านก๋วยเตี๋ยวห้อยขาเลย คนเยอะมากสมคำรำลือ

ผมมาถึงบ้านจ่าโบ่ประมาณ 08.00 น. เวลานั้นหมอกเริ่มจางลงเยอะแล้ว บวกกับแดดเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ วันนั้นแสงค่อนข้างแรง และร้อนมากๆ ภาพที่ต้องการยังไม่ประทับใจเท่าไหร่ แต่จากที่ดูมาในอากู่ ถ้ามาได้ถูกเวลาจะฟินมาก อารมณ์ประมาณว่ากินก๋วยเตี๋ยว จิบกาแฟ จิบยา หมอกจางๆกับแดดอ่อนๆ

เข้าร้านละก็สั่งก๋วยเตี๋ยวกิน (ก๋วยเตี๋ยวผมลืมถ่ายภาพมาให้ชม) เอาเป็นภาพชาร้อนๆละกัน ชานมที่นี้กลิ่นหอมอร่อยมาก ไม่แน่ใจว่าชาอะไร

หลังจากกอิ่มแล้วก็ได้เวลาเดินดูของ ดูหมู่บ้าน คนในชุมชนนีเ้เป็นชาวชนเผ่าลาหู่ดำ หรือ มูเซอดำ

เล่นกับน้องหมาของเจ้าของบ้าน

สำหรับการมาบ้านจ่าโบ่ครั้งนี้ เป้าหมายไม่ใช่การถ่ายทะเลหมอก บ้านจ่าโบ่ยังมีจุดไฮไลต์อีกที่ที่ผมยังไม่ได้ไปคือ ภูผาหมอก จริงๆจุดนี้เดินขึ้นไม่ไกล แต่ด้วยเวลาที่ต้องเดินทางเลยไม่ได้ไป รอบหน้าจะกลับมาเช็คอินที่นี้แน่นอน

ไปกันต่อที่ สะพานซูตองเป้

สะพานซูตองเป้เป็นแหล่งท่องเที่ยวอีกจุดสำคัญถ้าใครผ่านมาทางนี้ต้องแวะ แต่เสียดายมากๆ ในช่วงที่ผมไปข้าวยังไม่ปลูก เลยได้ทุ่งหน้าแห้งๆมาแทน เศร้าแป๊บ หลังจากออกสะพานซูตองเป้ก็จะถึงบ้านรักไทยแล้ว

ไปต่อที่ถนนคนเดินปายย

ย้อนกลับไปก่อนที่จะมาบ้านจ่าโบ่ ได้นอนที่ตัวอำเภอปาย ที่พักติดอยู่กับถนนคนเดินปาย  ที่นี่เปิดทุกวันตั้งแต่เวลา 16.00น จนถึง 22.00 น. ส่วนใหญ่มีแต่นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ คนไทยที่เห็นก็มีแต่พ่อค้าแม่ขาย ก็​คล้าายๆถนนคนเดินทั่วไป ขายพวกอาหารเครื่องดื่ม ของที่ระลึก สินค้าพื้นเมือง รวมทั้งเสื้อผ้าเครื่องประดับ

สำหรับบทความนี้ก็จบลงเพียงเท่านี้ไปต่อกันที่ บ้านรักไทย เลย

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *